11-stedentocht

Zaterdag 10 september stond op de kalender de 11 steden skeeler tocht (225km).
Mijn 1e 11 stedentocht. Ik heb lang moeten wachten, want 2 jaar geleden had ik een blessure.
Ivo en Gert deden toen wel mee.
Een goede voorbereiding voor nu? Nee, niet echt. Met hemelvaart een tocht van 60 km met
een aantal DNIJ-ers en 2 weken terug een tocht van 240km over 2 dgn in Oude Pekela en de
normale trainingen bij DNIJ en dat was het.
Om 3:15 ging de wekker en ik stapte om 3:35 uit huis. Het eerste wat ik merkte was dat het
absoluut niet koud was. In de auto om Ivo en Gert ophalen zag ik dat het 18gr was.
Om 5:00 arriveerden we in Bantega. Daar kregen we te horen dat we de eerste waren ( in mijn
gedachte vulde ik de beste man aan met “malloten”, we waren de eerste malloten).
Binnen in de ruimte even aanmelden en maar wachten tot 6:00.
Nog even wat eten , beide voeten intapen, de kledingvoorschriften op elkaar afstemmen
(Apeldoorns Achema groen).
En om 6:00 vertrokken we in het donker met een rustig tempo in 2 peletons om de groep een
betje te spreiden. Het wegdek was een beetje nat, maar niet echt glad. Het eerste stuk was
een flinke rit van 2 uur De eerste pause was even voor Stavoren op een parkeerplaats. Daar
aangekomen was het even wennen (in vergelijking met Oude Pekela): links de vrachtwagen
met eten en flesjes drinken, rechts de tafels met drinken (koffie, thee, ranja, bouillon).
Alles was ruim voldoende maar het drinken was toch op een primitieve manier:
Ook andere skeeleraars vonden de ranja in de 5 liter Karwei emmers wel een foto waard.
De pauzes duurden ca. 15 a 20min om op schema te blijven
Na de 1e pauze kwamen we langs de 1e stad: Stavoren.
Overigens kun je de hele route kun je bekijken op: http://connect.garmin.com/activity/
113311890 met dank aan Ivo.
Vergeet niet om rechtsboven in op “Weergeven in Metrisch” te klikken voor de km ipv mijlen
en het beste kun je de route bekijken op het 3e tabblad player (naast Details en Tussentijden).
We hebben veel kunnen zien van het Friese landschap en dorpjes enz. Twee verkeersregelaars
trakteerden ons nog regelmatig op een lessen in motorbeheersing: de ene wheelie na de andere
staand op de pedalen. Ach ja Artikel 5 geldt nu even niet en ook voor hen is dit een leuke
verandering. En na ongeveer een kwart te hebben geskeelerd hoorden we de speakerwagen
zeggen dat een motorrijden in de sloot was beland, dit was niet een van die twee. Dit kan
een ieder overkomen. Op een plattelandweggetje een klein bruggetje over en vlak daarna een
bocht. Echte aan de sporen te zien heeft die motor de bocht nooit gehaald en hij lag dat in de
sloot. Niets ernstig behalve zijn ego, want met behulp van een man of 4 en sleepkabel is hij er
uit getrokken en bij de dichtbijzijnde boer heeft hij de motor afgespoten en kon een half uurtje
later weer aansluiten bij het peleton.
Het weer was perfect. Onderweg heb ik nog wat foto’s her en der gemaakt .
Echter ….het was zwaar. Dat kan ik niet ontkennen. Dat viel me vies tegen, maar aan de
andere kant zou het ook niet gezond zijn om te zeggen dat het een makkie is. Al na 20 a
30 km kreeg ik last van mijn knie en de beide voeten voelde ik toen ook al, dat ik dacht
moet ik nu nog 200 km skeeleren, dat gaat me nooit lukken als dit zo aanhoudt. Maar met 2
ibuprufens op zak voor het geval dat, hoopte ik dat ik dat moment nog kon uitstellen.
Ik heb wel in een paar dips gezeten, dat je eigenlijk denkt waarom doe je dit toch? Wat is de
volgende uitdaging
En dan kijk je weer naar de anderen en dan denk je: zij kunnen het , ik dus ook. Knop om een
doorgaan. Of je kreeg even morele steun van Gert, Ivo of een leuke verkeersregelaar (of niet
Ivo?)….

De zware stukken was voornamelijk door de dorpen heen met het in en in slechte klinker
wegdek voor de skeelerwielen (en voeten) en het ruwe grove asfalt.
Met name de 2e helft van tocht was zwaar, omdat we ook nog eens wind tegen hadden.
De feitjes zijn nog niet bekend, maar er viel menigeen uit, omdat ze het hoge tempo niet
konden bijhouden. Een aantal zijn definitief niet verder gegaan en wellicht zijn er een aantal
later bij een pauzestop weer ingestapt in het peleton.
De laatste 70 km duurden helemaal lang, 2 ritten van 30km en de laatste van 12 km, maar het
leek of er geen einde aan kwam.

Maar gelukkig kwam het eind er wel degelijk. De organisatie had vlak voor de finish de
2 pelotons samen gevoegd tot een grote groep. Het dorpje Bantega heeft ons fantastisch
onthaald. Een mooie intocht. YES WE DID IT. Om 19:30 kwamen we aan.
Heel moe maar voldaan konden eindelijk die @#$% skeelers uit. Wat een verademing, wat
een genot. Felicitaties over en weer en het welverdiende plankje/tegeltje ophalen.
En …. Even lekker een heerlijk roze koek eten, maar de mini bifi worstje vonden Gert en Ivo
te ver gaan.
Daarna lekker douchen om weer een beetje mens te worden en daarna op weg naar
Apeldoorn. Omstreeks 21:00 Ivo en Gert afgezet en daarna door naar huis.
Voor 22:00 ging bij mij het licht uit!

Het is toch geweldig wat de organisatie met een groepje vrijwilligers kunnen organiseren.
Klasse hoor.

Feitjes:
– 108 deelnemers hadden zich opgegeven.
– 6:00 start en 19:30 aankomst
– 13.5 uur onderweg
– 11:08 skeelertijd
– 219 km GPS afstand
– 19,7 km/h gem snelheid
– 14 volgmotoren om de weg voor ons af te zetten.
– grote vrachtwagen voor je tassen met spullen tijdens de pauzes
– zeer goede organisatie en verzorging
– matig wegdek, maar ja het mag, want dat is de 11 stedentocht !!!!!

met vriendelijk groet
Raymond van der Haas
(jeugdtrainer / “cracks”-groep)